571. TYDZIEŃ Z ZAKAMARKAMI: ZABAWA W TEATR

MARTIN WIDMARK

„BIURO DETEKTYWISTYCZNE LASSEGO I MAI. TEATR Z LASSEM I MAJĄ”

(TŁ. BARBARA GAWRYLUK)

ZAKAMARKI, POZNAŃ 2018

ILUSTROWAŁA HELENA WILLIS

Wychowawczyni majkowej grupy zerówkowej mówi, że w piątek do przedszkola przyjedzie teatrzyk, żeby się ubrać elegancko, żeby podkreślić to wyjątkowe wydarzenie i okazać szacunek aktorom. Do teatru wychowuje się bowiem od najmłodszych lat. „Majka lubi teatr, prawda?” - pyta mnie jeszcze w przelocie. Lubi. Bardzo nawet.

A gdyby to był teatr o Lassem i Mai? No to już w ogóle...

Ukazało się już ćwierć setki (sic!) książek o przygodach młodych mieszkańców Valleby. My dopiero zaczynamy rozwiązywać z nimi zagadki kryminalne. Dopiero chwytamy za lupę i notes, które są nieodłącznymi atrybutami detektywów. Ale wciągamy się coraz bardziej i bardziej. Patrzymy więc szerzej na fenomen Lassego i Mai i okazuje się, że są gwiazdami szklanego ekranu i to gwiazdami w pełnym tego słowa znaczeniu. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, żeby zostali gwiazdami na deskach szkolnego teatru. Albo w domu, za kurtyną z koca, jeśli tylko ma się wystarczająco dużo aktorów.

Na początek garść informacji technicznych – kilka prostych ćwiczeń dla aktorów, wyjaśnienie, czym zajmuje się reżyser, a czym scenograf, co to jest scena, a co kurtyna oraz na co podzielony jest tekst sztuki (didaskalia i kwestie).

No i już można zacząć zabawę!

W książce znajdziemy cztery sztuki:

Tajemnicę diamentów (na podstawie pierwszej z serii książek o młodych detektywach)

Tajemnicę miłości

Tajemnicę orkiestry (nowa tajemnica!!!)

Tajemnicę pociągu

Oczywiście, można przeczytać te sztuki na głos (najlepiej w kilka osób), ale można je też wystawić – wszystkie ważne wskazówki są w tekście! To pełnoprawne scenariusze, z uwagami reżyserskimi! Są wymienione rekwizyty, które są potrzebne w przedstawieniu i wskazówki, czym można je zastąpić (plikiem banknotów może być pocięta gazeta, a uchwytem hamulca bezpieczeństwa długopis zwisający na sznurku). Tajemnica orkiestry jest przedstawieniem muzycznym, więc jest tu szereg wskazówek, dotyczących tego rodzaju przedstawienia – można grać i śpiewać naprawdę, a można puścić muzykę z telefonu albo komputera (wtedy dobrze mieć osobę odpowiedzialną za dźwięk), albo śpiewać a cappella do wymyślonych melodii. Pianino występujące w sztuce? Nie ma się czym martwić – można postawić ławkę i udawać, że się gra! Marakasy? Zrobić samemu – nasypać grochu do rolki po papierze toaletowym! Na wszystko znajdzie się rada! Trzeba tylko chcieć robić teatr!

Pretekstów do organizacji teatrzyków w przedszkolu czy szkole, do zaangażowania młodych aktorów jest w ciągu roku szkolnego mnóstwo! Proponuję więc podrzucenie do worka Mikołaja, który śpieszy w progi szkół i przedszkoli, egzemplarza „Teatru z Lassem i Mają”. Zamiast oklepanych tekstów, moralizatorskich sztuk z puentą, przebierania za myszki, kotki i grzybki, można będzie wystawić w nadchodzącym roku 2019 coś całkiem współczesnego, przykuwającego uwagę, mrożącego krew w żyłach (wszak to zagadki kryminalne!), a do tego w strojach, których rodzice nie będą szyć do późnych godzin nocnych.