586. RYTUAŁY

W każdej książce dla rodziców jest powiedziane, że dzieciom potrzebne są rytuały, coś stałego, coś niezmiennego, coś, do czego zawsze będą mogły się odwołać, na tym oprzeć. Lubię nasze. Te małe i te duże. Również mi dają one poczucie komfortu, rozlewają się ciepełkiem po okolicach serca. Jednym z naszych rytuałów jest coroczne wieszanie kalendarza na ścianie u Majki w pokoju. I to od majkowego „zawsze” czyli od roku 2013 (urodziła się na koniec września 2012 roku) jest kalendarz z Panem Kuleczką. Od zawsze są w nim naklejki (które w pierwszych latach rekwirowałam ja, ozdabiając nimi z radością i niestopowaną niczym obfitością swój podręczny kalendarz książkowy), od zawsze jest w nim opowiadanie, które nie znajduje się w wersji książkowej, od zawsze jest w każdej kratce trochę miejsca, żeby zapisać imię koleżanki, która ma urodziny albo też informację, że akurat tego dnia wypadł pierwszy ząb (albo się pojawił). I od zawsze są w nim przepiękne ilustracje Elżbiety Wasiuczyńskiej (ze wspaniałymi, metaforycznymi lub dowcipnymi podpisami, dokładnie w stylu panakuleczkowym, które dopełniają całości). Tylko jedno się zmienia – mam wrażenie, że co roku te ilustracje są piękniejsze, bardziej dopracowane, bardziej wysmakowane.

Sami zerknijcie, czy w tym roku nie jest jeszcze piękniej niż w zeszłym?

 

TU możecie zobaczyć kalendarz na filmiku.