271.TO, CO MOGĘ POWIEDZIEĆ NA PEWNO
![Obraz](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtgHcnwF75BcymHORrgBi38gcZ1e49FWTfBf1hECXxaGAjFQxLwjafwy6XEM3wtIuVvktbHbtFF8BjRybnsdqfrCIv8ie2r0dPxf5I8gfNq3gQSxzftNcGeU7NCLeXZh6gY3oNXRFwcSU/s200/2159_a_ja_nie_chce_byc_ksiezniczka.jpg)
GRZEGORZ KASDEPKE „A JA NIE CHCĘ BYĆ KSIĘŻNICZKĄ” NASZA KSIĘGARNIA, WARSZAWA 2015 ILUSTROWAŁA EMILIA DZIUBAK To, czego na pewno nie można powiedzieć o Dzieciach, to że są stereotypowe. Na pytania, jakie zadają im dorośli zawsze znajdują najmniej oczekiwaną odpowiedź. Dlatego, gdy kupujemy im klocki, one wolą bawić się klamerkami, gdy smarujemy chleb dżemem, one chcą miód, a gdy chcemy, żeby bawiły się w księżniczkę, one nie chcą być księżniczką. A najciekawsze jest to, że zawsze mają ku temu doskonałe przesłanki! Jest taka jedna dziewczynka – ma na imię Marysia i jest smokiem. Ni mniej, ni więcej. Nie interesuje ją rolą księżniczki – to nudne! Woli zjadać rycerzy w zbrojach (choć tata martwi się, że może pokaleczyć sobie język) i wypluwać ich kości na dywan („tylko nie na dywan! - przeraża się mama). Żaden z dorosłych nie może w to uwierzyć, no bo jak to – smok? Nie piękna, delikatna, eteryczna i zwiewna księżniczka, która wzdycha, uśmiecha się, rumieni i nosi różowe suk