6.CZYSTE JAK WODA

SAM MCBRATNEY

„NAWET NIE WIESZ JAK BARDZO CIĘ KOCHAM KIEDY JEST...

                                 ...ZIMA”

                                 ...WIOSNA”

                                 ...LATO”

                                 ...JESIEŃ”

(TŁ.JAROSŁAW MIKOŁAJEWSKI)

EGMONT, WARSZAWA 2008 (WYDANIE DRUGIE)

ILUSTRACJE ANITA JERAM

Część o zimie była pierwszym prezentem książkowym, jaki Majka dostała – nie licząc oczywiście książeczek, które ja sama namiętnie wyszukiwałam w internecie, w antykwariatach i na kiermaszach. Dostała ją od moich dwóch Przyjaciółek, które spotkały się w dalekiej Warszawie, gdy mój brzuch był jeszcze wypełniony Majką. Poszły na warszawski kiermasz książki, a ja zazdrosna o tę wycieczkę, nakazałam im kupić coś dla mojej córki. I znalazły mały cud, coś niedużego, a tak wielkiego, że wyciska z oczu łzy.

Wszyscy mówią, że świat zaczyna się wiosną, ale to nieprawda – zaczyna się zimą, gdy pod skorupą lodu wszystko już buzuje, tańczy, pęcznieje, by wiosną wystrzelić. Wiosną jest nad ziemią, wiosną widzimy i tylko dlatego wydaje nam się, że wcześniej była pustka.

Zimą też zaczęła się przygoda Majki z Małym Brązowym Zajączkiem i Dużym Brązowym Zającem.

To książeczki o spędzaniu razem czasu, zabawie, przytulaniu, obserwowaniu świata, wyjaśnianiu zmian – o tym wszystkim, co jest najcenniejsze w kontaktach mama-Dziecko. O tej niesamowitej, ale prostej, bo instynktownej, miłością do kogoś najważniejszego. O poczuciu tej miłości, jaką można ofiarować Małemu Człowiekowi, gdy chwyci się go za rękę, gdy pobawi się z nim w „co mam na myśli?”, gdy powie się, że z kijanki będzie żaba.

Zadziwia mnie wciąż nieustannie, jak wiele treści mieści się w tych małych, dziesięciostronicowych książeczkach.

A przy tym są piękne i słodkie. Ale nie różową, plastikową słodyczą, identyczną z naturalnym. To mądra słodycz wody pitnej – podstawowa słodycz świata...

[Szkoda, że pierwotna część - „Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham” jest białym krukiem i osiąga na aukcjach internetowych ceny bliskie dwustu złotym polskim... Szanowny Egmoncie – czy widzisz tę lukę, którą uprasza się wypełnić???]