331. RYMY ZNAD PIWNIC

ALEKSANDRA CIEŚLAK

„PIWNICE. ZAGADKI SPOD PODŁOGI”

DWIE SIOSTRY, WARSZAWA 2016

ILUSTROWAŁA DOMINIKA CZERNIAK

Kiedy byłam całkiem mała

Po piwnicach wzdłuż biegałam

Nieco zaintrygowana,

Co sąsiedzi mają w planach.

Może warsztat, może ciemnię

Byle było tam przyjemnie!

Dziwne były to przestrzenie,

Wywołały przerażenie

Nie raz jeden, nie dwa razy,

Zamykane miały włazy,

Tajemnicę stanowiły,

Nic dziwnego, że kusiły!

Nic dziwnego więc tak owoż,

Że czekałam na tę nowość!

Są „Piwnice” - doczekałam!

Oglądałam tylko z dala.

Pełna byłam ciekawości

Co do „Piwnic” zawartości.

Pierwszy ogląd – niepozorne,

Czarnookładkowe, skromne,

Cienkie, chude, takie małe,

Wcale nie są okazałe.

Ale już klucz chwytam w rękę,

Bardzo chcąc swą skrócić mękę,

Wiedzieć już, co pod okładką -

Wchodzimy do wiersza gładko.

Do piwnicy zaglądamy,

Zawartości podglądamy.

Jakiż ogrom! Jakiż przepych!

Aż zaparło nam dwa dechy!

Dech tej małej, bo tam skarby

Można znaleźć – nie na żarty!

Mnóstwo rzeczy, słówek mnóstwo,

Rzekłabym, że groch z kapustą!

Z niespodzianych życia dziedzin,

Mamy lekcję dla gawiedzi.

U krawcowej jest w piwnicy

Bistor oraz krój spódnicy.

Czarownica zaś tam trzyma

Talię kart, lecz asa nie ma.

A u pana architekta

Spotkać można domki z drewna.

„Która z piwnic ulubiona?” -

Pytam córki, ale ona

Nie potrafi wskazać jednej

I wymienia dość przebiegle

Z jedenastu każdą jedną

Podziwu rumieńce nie bledną!

Ja znam swego faworyta

To działkowiec – jego klita

Wypełniona przetworami

Buraczkami, kabaczkami…

Tam bym chciała dłużej zostać

Nie mniej jednak lubię postać

Także przy miejscu malarki

Oglądać choćby przez szparki

Te płótna, te rzeźby, odlewy!

Od ziarna oddzielać plewy,

Wdychać zapach terpentyny,

Sprejów, gipsów, plasteliny!

Kusi także złota rączka

W tej piwnicy znajdziesz bączka

I tysiące śrubek, wkładek -

Wykapany Majki dziadek!

Majka zaś w piwnicy siedem

Odnalazłaby swą metę.

Tu jest przestrzeń dla Zbieracza

Co do swej piwnicy wtłacza

Całe mnóstwo różnych rzeczy -

Nikt tu temu nie zaprzeczy,

Że do dziecka jest podobny,

W tym zbieraniu rzeczy drobnych,

Wszystkich piórek, lalek, śmieci,

Co nie są śmieciami dla dzieci

Przecież to największe skarby

Które warte są miliardy!

Ta książeczka to poniekąd

Cała prawda o człowieku!

O zwierzęciu gromadzącym,

Który rzeczy ma tysiące!

Każdy inne, bo też każdy,

Ma swe własne małe jazdy,

Swoje bziki, swoje hobby -

Do drugiego niepodobny.

Jednak każdy jeden człowiek,

Potrzebuje mieć swój schowek,

By w nim trzymać rzeczy mrowie,

Co nie zmieszczą się w alkowie.

Człek do rzeczy przywiązany,

Nie wypuści z rąk – skubany! -

Żadnej sztuki, egzemplarza,

Upcha w piwnic korytarzach.

Taka ludzka już natura,

By móc w rzeczy nurt dać nura!

O tym książka ta maleńka,

Lecz do rzeczy – oto puenta:

Zachwycam się „Piwnicami”

Zachęcam, by razem z nami

Iść pozwiedzać zakamarki

Ilustracje zdobią kartki

Niebanalne, pełne wdzięku

W Dominiki pewnym ręku

Kredka nam wyczarowała

Cudne wnętrza i bez mała

Tysiąc piwnic takich samych

Rysowanych jej rękami

Chciałabym oglądać jeszcze,

Lecz na razie się dopieszczę

Ponowną lekturą „Piwnic” -

Fenomen tej książki przedziwny!

Krótkie wiersze, proste rymy,

Ale nie ma popeliny!

Świetne są, to każdy wie

Bo to przecież…

!EIWD YRTSOIS [CZYTAJ OD PRAWEJ]